பணை

தமிழ்

பொருள்

1. பருத்தல்
2. பிழைத்தல்
3. பழனம்
4. முரசு
5. மரக்கோடு
6. வரிசை

1. புரவியின் பந்தி (குதிரை அணிவகுப்பு)

பணை, பெயர்ச்சொல்.

1. குதிரை கட்டும் முளை ("பணை முனிந்து கால் இயல் புரவி ஆலும்" -புறநானூறு 178)
2. கொல்லன் பட்டடை

பணை, (உரிச்சொல்).

1. பிழைத்தல்
2. பெருப்பு = பெருத்தல்

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. A peg to tie horse
2. anvil

ஆங்கிலம்

1. miss
2. fat

விளக்கம்

• ...

பயன்பாடு

• ...

(இலக்கியப் பயன்பாடு)

1. "பணைத்துப் போய் வீழ்ந்தது" என்றக்கால்பிழைத்துப்போய் வீழ்ந்தது என்பதாம் (இளம்பூரணர் விளக்கம்)
2. "பணைத்தோள்" (அகநானூறு 1) என்றக்கால் பெருந்தோள் என்பதாம் (இளம்பூரணர் விளக்கம்)

(இலக்கணப் பயன்பாடு)

• "பணையே பிழைத்தல் பெருப்பும் ஆகும்" - தொல்காப்பியர் 2-8-42

( மொழிகள் )

சான்றுகள் ---பணை--- DDSA பதிப்பு + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + வாணி தொகுப்பகராதிபிற