ஆங்கிலம் தொகு

பொருள்
  1. (வி) bewail
  1. புலம்பி அழு; அரற்று
விளக்கம்

(வாக்கியப் பயன்பாடு)

  1. அவன் அப்பாவின் மறைவால் புலம்பி அழுதான் (he bewailed the death of his father)

{ஆதாரம்} --->

  1.   சென்னைப் பல்கலைக்கழக இணையப் பேரகரமுதலி
  2.   வின்சுலோ அகராதி
"https://ta.wiktionary.org/w/index.php?title=bewail&oldid=1855222" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது