தமிழ்

தொகு
பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

தொகு
  • ஊறுபாடு, பெயர்ச்சொல்.
  1. இடையூறு
    (எ. கா.) மாலைதா ழகலத் தூறுபாடற வந்தரத் தளிகவர்ந்துண்ப (திருவிளை. தருமிக். 56).
  2. துன்பம்
    (எ. கா.) ஊறுபா டில்லையுயிர்க்கு (குறள். 945).
  3. குத்தல், வெட்டல், எய்தல், எறிதல்; ஆயுதங்களாற் காயமுண்டாக்குகை (பிங். )

மொழிபெயர்ப்புகள்

தொகு
  • ஆங்கிலம்
  1. obstacle, obstruction, hindrance
  2. trouble, distress
  3. wounding, of which there are four methodsnn viz.,stabbing, cutting, throwing and injuring with weapons.


( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39)  + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +

"https://ta.wiktionary.org/w/index.php?title=ஊறுபாடு&oldid=1408397" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது