கைகலத்தல்

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• கைகலத்தல், வினைச்சொல்.

1. கூடுதல்...(ஆசையிற் கைகலந்து (திருப்பு. 296).)
2. நெருங்கிப் பொருதல்...(மதன் படையுங் கைகலக் குந் தானே (தனிப்பா. i, 326, 24).)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. to unite, join
2. to engage in a hand-to-hand fight

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +