கைப்பிடித்தல்

தமிழ்

கைப்பிடித்தல்:
மணம் புரிதல்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• கைப்பிடித்தல், வினைச்சொல்.
• (கை+பிடி+த்தல்)

1. உறுதியாகப் பிடித்தல்

   ((எ. கா.) இம்முறை கைப்பிடித் தல் (தணிகைப்பு. அகத். 415))

2. மணம் புரிதல்

   ((எ. கா.) கண்ணாலங் கோடித்துக் கன்னிதன்னைக் கைப் பிடிப்பான் (திவ். நாய்ச். 11, 9).)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. To seize with hand, grasp firmly
2. To marry

( மொழிகள் )

சான்றுகள் ---தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +