பளகர்

தமிழ்

• 	இல்லை
  (கோப்பு)

பொருள்

• பளகர், பெயர்ச்சொல்.

1. மூடர்

   மெய்வீழ்வது காணும் பளகர்களே (திருநூற்.60)

2. குற்றமுடையவர்

   பஞ்சபூதப் பளகீ ரும்வசமன்றே (தேவாரம்717, 3)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. stupid persons
2. guilty persons

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +