தமிழ்

தொகு
(கோப்பு)

பொருள்

தொகு
  • புறமாறு, வினைச்சொல்.
  1. இடம் மாறுதல்
    கொங்குண் வண்டிற் பெயர்ந்து புறமாறி (ஐங்குறு. 226)
  2. வலிமை இழத்தல்
    இரப்பவ னெஞ்சம்போற் புல்லென்று புற மாறி (கலித். 120, 5)
  3. கைவிடுதல்
    அருள்புறமாறிய (கலித். 15)

மொழிபெயர்ப்புகள்

தொகு
  • ஆங்கிலம்
  1. To migrate, change place
  2. To lose vigour or strength
  3. To abandon, desert

விளக்கம்

தொகு
  • ...


பயன்பாடு

தொகு
  • சண்டைகள் பரந்த பகுதிகளுக்கு விரிவடைவதால், சிறிலங்கா படையினர் முற்றிலும் சீர்குலைந்து, தங்கள் நிலைகளை விட்டு தப்பியோடி புறமாறுகின்றனர்.


(இலக்கியப் பயன்பாடு)
  • 'அருள் புறமாறிய' (கலித்.15);.
  • 'இரப்பவ னெஞ்சம்போற் புல்லென்று புறமாறி, (கலித்.120,5);. [புறம் + மாறு-,]



( மொழிகள் )

சான்றுகள் ---புறமாறு--- DDSA பதிப்பு + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + வாணி தொகுப்பகராதி

"https://ta.wiktionary.org/w/index.php?title=புறமாறு&oldid=1970047" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது