மன்னும்

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• மன்னும், உரிச்சொல்.

1. பெரும்பான்மையும் (திருக்கோ.131, உரை) ( ஓர் இடைச்சொல்)

   (எ. கா.) . காதலாள் பெயர் மன்னும் (சிலப். மங்கலவா. 29)

2. நிலைபெற்ற

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. Most probably; exceedingly
2. An expletive

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +