இடைநிலை

தமிழ்

• 	இல்லை
  (கோப்பு)

பொருள்

• இடைநிலை, பெயர்ச்சொல்.

1. நடுவில் நிற்கை
2. இடைநிலைத்தீவகம்
3. பெயர்வினைகளின் பகுதிவிகுதிகளுக்கு இடையில் நிற்கும் ஓர் உறுப்பு (நன். 141)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. State of being in the middle
2. (Gram.) Medial particles coming between the root and the ending in a word (i) in verbs, to indicate tense, as த் in செய்தான் (ii) in personal nouns as an inserted euphonic connective particle, as ஞ் in அறிஞன்

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +