ஊமை

ஊமை (பெ)

பொருள்

உம் / ஊம் = ஒரு வகை ஒலிப்பற்ற பேச்சு, வாய் அசைக்காமல் கொடுக்கும் ஒலிப்பு

உம்முதல் / உம் கொட்டுதல் = உம் என்று சொல்லுதல்

ஊமை = ஊம் ( உம் ) என்று மட்டுமே சொல்லும் திறனுடையவர் , Dumb, பேச்சு திறனற்றவர்

மொழிபெயர்ப்புகள்

ஆங்கிலம்

1. dumbness - வாய் பேச முடியாமை; மூங்கைத்தன்மை. கூன்செவி டூமை (திருவிளை.எல்லாம். 10)
2. dumb person - வாயிலி. உன்மகடா னூமையோ (திவ். திருப்பா. 9)
3. silence - அமைதி காத்தல்
4. dullness of sound, as in a coin that has no proper ring - ஒலிக்குறைவு. ஊமைப்பணம்.
5. an ancient war drum - ஒரு வாத்தியம் ஊமை சகடையோ டார்த்த வன் றே (கம்பரா. பிரமாத். 5)
6. mongoose - கீரி

பயன்பாடு

• ஒன்றும் பேசாமல் ஊமையாக இருந்தான் - He remained silent without talking
• அந்த மூதாட்டி பேசும் சக்தியற்ற ஊமை,காதும் கேளாது என்று தெரிந்தது - It became known that old woman was dumb and she can't hear as well(பொன்னியின் செல்வன், கல்கி)

(இலக்கணப் பயன்பாடு)

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +

சொல் வளப்பகுதி

மூகம் - மூகை - நுலையிலி - அவாக்கு - ஊமாண்டி - ஊனம் - வாயில்லாப்பூச்சி

சொல் வளப்பகுதி