முந்தை

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• முந்தை, பெயர்ச்சொல்.

1. பழைமை (பிங். )
2. முற்காலம்

   (எ. கா.) முந்தைத் தான் கேட்டவாறே (சீவக. 545)

3. முன்னோன்

   (எ. கா.) அந்தணர். . . தந்தை தாயென் றிவர்க்கு . . . முந்தைவழி நின்று (பு. வெ. 9, 33)- adv

4. முன்

   (எ. கா.) வந்தடி பொருந்தி முந்தை நிற்பின் (புறநா. 10)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. Antiquity The past
2. former time
3. Ancestor
4. In front of

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +