புலமை

ஒலிப்பு

(கோப்பு)

பொருள்

புலமை (பெ)

1. தேர்ந்த அறிவு/கல்வி; தேர்ச்சி
2. செய்யுள் இயற்றும் ஆற்றல்
3. மெய்ஞ்ஞானம்

மொழிபெயர்ப்புகள்

ஆங்கிலம்

1. knowledge, learning
2. poetic talent or ability
3. spiritual wisdom

விளக்கம்

பயன்பாடு

• தமிழிலும் புலமை பெறாமல், ஆங்கிலத்திலும் புலமை பெறாமல் இரண்டுங்கெட்டானாகி விடுகிறார்கள் ஆங்கில வழியில் பயிலும் மாணவர்கள் (தமிழா, நீ பேசுவது தமிழா?, தினமணி, 20 ஆகஸ்டு 2010)

(இலக்கியப் பயன்பாடு)

• புரையுந ரில்லாப் புலமையோய் (திரு முரு. 280).

(இலக்கணப் பயன்பாடு)

ஆதாரங்கள் ---புலமை--- DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ +

சொல் வளப்பகுதி

 :புலவர் - ஆற்றல் - அறிவு - தேர்ச்சி - #