வழிப்பறி

பொருள்

• (பெ) வழிப்பறி

• வழிக்கொள்ளை, இடைவழியிற் கொள்ளையிடுதல்; அதர்கோள்; ஆறலை; வேடுபறி

மொழிபெயர்ப்புகள்

• (ஆங்)

• road/highway robbery; dacoity

(வாக்கியப் பயன்பாடு)

• தனியாக நடந்து வருபவர்களிடம் கத்தி முனையில் வழிப்பறி (robbery at knife point - of people walking alone)

(இலக்கியப் பயன்பாடு)

• "நான் மட்டும் தனியாகப் போவதாக்கும்?" "போனால் என்ன? உன்னை யாராவது வழிப்பறி செய்து கொண்டு போய் விடுவார்களா?" (அலை ஒசை, கல்கி)
• சற்று நேரத்துக்கெல்லாம் விக்கிரமன் வழிப்பறிக்கு ஆளான இடத்துக்கு வந்து சேர்ந்தான் (பார்த்திபன் கனவு, கல்கி)

சொல்வளம்

• வழி - பறி
• வழிப்பறிப்பு

{ஆதாரம்} ---> DDSA பதிப்பு வின்சுலோ