வம்பன்

தமிழ்

பொருள்

வம்பன்(பெ)

1. பயனற்றவன், உதவாக்கரை
   • வம்பனாய்த் திரிவேனை (திருவாச. 42, 9)
2. வம்பளப்பவன்
3. துட்டன், துஷ்டன்
4. சோரபுத்திரன்

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. worthless person
2. gossip-monger
3. mischievous, wanton person
4. Illegitimate son

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +

சொல் வளப்பகுதி

• வம்பு
• உம்பன், நம்பன் நிம்பன், கொம்பன், கும்பன், சாம்பன், சும்பன், சோம்பன், செம்பன், தீம்பன், தும்பன், தொம்பன், வேம்பன், வீம்பன்