பொருள்

வாய்மை, பெயர்ச்சொல்.

  1. சொல்
  2. தப்பாத மொழி
  3. உண்மை
  4. வலிமை
  5. துக்கம். துக்கோற்பத்தி துக்கநிவாரணம் துக்கநிவாரணமார்க்கம் என நால்வகைப்பட்ட பௌத்தமத உண்மைகள்

மொழிபெயர்ப்புகள்

ஆங்கிலம்

  1. word
  2. ever-truthful word
  3. truth
  4. strength
  5. (Buddh.) sublime truths, numbering four
விளக்கம்
வாய்வழி வருவது வாய்மை.
மெய்யால் (உடலால்) செயற்படுவது மெய்ம்மை

(பிழையின்றித் தமிழ் பேசுவோம்-எழுதுவோம்! கவிக்கோ ஞானச்செல்வன், தினமணிக்கதிர், 29 மே 2011)

பயன்பாடு
(இலக்கியப் பயன்பாடு)
  • சேரமான் வாரா யெனவழைத்த வாய்மையும்(தனிப்பா. i, 97, 19.)
  • பொருப்பன் வாய்மை யன்ன வைகலொடு (கலித். 35).
  • வாய்மையெனப் படுவ தியாதெனின் (குறள், 291).
  • ஒன்றிய வுரையே வாய்மை நான்காவது (மணி. 30, 188).
(இலக்கணப் பயன்பாடு)
வாய் - உண்மை - மெய்ம்மை - நேர்மை - # - # - #


( மொழிகள் )

சான்றுகள் ---வாய்மை--- DDSA பதிப்பு + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + வாணி தொகுப்பகராதிபிற

"https://ta.wiktionary.org/w/index.php?title=வாய்மை&oldid=1643545" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது