திரிபு

தமிழ்

(கோப்பு)

பொருள்

• திரிபு, பெயர்ச்சொல்.

1. மாற்றம், வேறுபாடு
2. தோன்றல், திரிதல், கெடுதல் என்ற புணர்ச்சி விகாரம். (தொல். எழுத். 109, உரை.)
3. முத்திக்கு இடையூறாய் நிற்கும் விபரீதவுணர்வு
4. முதலெழுத்தொழியஇரண்டு முதலான எழுத்துக்கள் அடிதோறும் ஒத்திருக்கையிற் பொருள் வேறுபடப் பாடுஞ் செய்யுள்.
5. (இயற்பியல்)-உருக்குலைவிக்கும் விசை செயற்படுவதால், பொருளின் நீளம், பருமன் அல்லது வடிவம் மாறுபடுகிறது. அதாவது அப்பொருள் திரிபு நிலையில் உள்ளது எனப்படும். ஒரு பொருளில் ஏற்பட்ட பரிமாண மாற்றத்திற்கும் அதன் தொடக்க நிலைப் பரிமாணத்திற்கும் இடையேயான தகவு திரிபு எனப்படுகிறது.

மொழிபெயர்ப்புகள்

ஆங்கிலம்

1. change, alteration
2. (Gram.) change in form
3. perverted understanding, as an obstacle to salvation
4. stanza whose initial letters excepting the first are identical in each line
5. (physics) - strain

விளக்கம்

• ஒரு வினைச்சொல்லானது, அடுத்து வரும் சொல்லுக்கு ஏற்ப பொருள் மாறாமல், எழுத்து மட்டும் மாற்றம் பெற்று இருக்கும் நிலையினை, அதன் திரிபு நிலை என்கிறோம்.

பயன்பாடு

• வடமொழிச் சொற்களைத் தமிழின் இயல்புக்கேற்ப ஒலித்திரிபு செய்து வடவெழுத்துகளை விலக்கித் தமிழாக்கிக் கொள்வதே நெறி (கவிக்கோ ஞானச்செல்வன், மொழிப் பயிற்சி: பிழையின்றித் தமிழ் பேசுவோம், எழுதுவோம்!, தினமணிக்கதிர், 27 பிப் 2011)

(இலக்கியப் பயன்பாடு)

• குறிதிரி பறியா வறிவனை (கலித்தொகை.39, 46).

சொல் வளப்பகுதி

 :மாற்றம் - வேறுபாடு - திரி - விகாரம் - தகவு

ஆதாரங்கள் ---திரிபு--- DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ +