ஐ

ஐ, பெயர்ச்சொல்.

ஒலிப்பு


(கோப்பு)

பொருள்

ஐ-சைகை நிகழ்படம்

மொழிபெயர்ப்புகள்

விளக்கம்

(இலக்கணக் குறிப்பு)-ஐ என்பது பெயர்ச்சொல் மற்றும் நெடில் வகை எழுத்தாகும்.
ஐ என்பது நெடில். அது தனித்து ஒலிக்கையில் இரண்டு மாத்திரை பெறும். சொல்லின் முதல், இடை, கடையில் சேர்ந்து வரும்போது குறுகி ஒரு மாத்திரை பெறும் (ஐகாரக் குறுக்கம்).
(இலக்கியப் பயன்பாடு)

1) திருக்குறள்: ஐ எழுத்தினால் ஆரம்பமாகும் குறள்கள் = மொத்தம் 4.

2) என் ஐ முன் நில்லன்மின் தெவ்விர் - திருக்குறள் 771

3) சிலப்பதிகாரம்

தோடு ஆர் போந்தை வேலோன், 'தன் நிறை" (27:174-175)

ஐ! என்றாள், ஆயர் மகள் ..[வியப்பு]; (ஆய்ச்சியர் குரவை) (உரிச்சொல் - ஒலிக்குறிப்பு - 'ஐ வியப்பு ஆகும்' - தொல்காப்பியம் 868)

4) அகநானூறு

பகலிலும் அகலா தாகி யாமம்

தவல் இல் நீத்தமொடு ஐயெனக் கழிய.. [பைய]; (அகநானூறு :305)

5) தேவாரம்

பிழைத்தனகள் அத்தனையும் பொறுத்தா யன்றே

இத்தனையும் எம்பரமோ ஐய ஐயோ

எம்பெருமான் திருக்கருணை யிருந்த வாறே.(தேவாரம்)-(ஆறாம் திருமுறை; பாடல் 95; அப்பர்.)

6) பெரியபுராணம் : புவனி புகழ் ஐயடிகள் திருமூலர் காரி. (பெரியபுராணம்.)

இது தமிழ் அரிச்சுவடியிலுள்ளது.
(பாட்டிசைப் பயன்பாடு) ஐ நெடிலாக மட்டுமல்லாமல் செவ்விசையில் ஓர் சுரமாகவும் உள்ளது. அய் அதற்கு மாற்றாகாது.

பொருள்

வியப்பு

இலக்கணம்

"ஐ வியப்பு ஆகும்" - தொல்காப்பியம் 2-8-88

இலக்கியம்

"ஐதே காமம்" - நற்றிணை 143

சொல் வளப்பகுதி

ஐ - ஐவர்